Jesteśmy zaprogramowani na dychotomiczne myślenie. Mózg ludzki lubi postrzegać świat zgodnie z dwubiegunowym podziałem: być – mieć, czarne – białe, małe- duże, mężczyzna- kobieta, noc- dzień, swój – obcy; wymieniać by można bez końca. Mózg lubi tworzyć ostre, wyraźne podziały, bo pomagają nam w szybkim podejmowaniu decyzji. Oszczędzamy czas, który musielibyśmy poświęcić na wnikliwe roztrząsanie rzeczywistości. Jednak każdy kij ma dwa końce. Nawykowe dychotomiczne postrzeganie odziera nas z całego wachlarza możliwości, utrudnia osiągnięcie wewnętrznej równowagi, wzmaga skłonności do arbitralnej oceny.
Spójrzmy na tytułowe: „być czy mieć?”. Tak postawione pytanie sugeruje, że jeśli ktoś wybiera „być” to jednocześnie musi odrzucić „mieć”. Sugeruje też, że ten, kto wybiera „mieć” rezygnuje z „być”. Myśląc w ten sposób ograniczamy zakres tego, co możliwe. Opowiadając się za jedną z opcji automatycznie patrzymy krytycznie na tych, którzy wybrali odmiennie. A gdyby tak wyjść poza ten schemat? Gdyby zamiast „być czy mieć” postawić sobie pytanie „Jak być i mieć?”.
Bardzo lubię nasze polskie słowo: „dobrobyt”. Oznacza ono nie tylko dostatek, ale również, a może przede wszystkim „dobry byt”. Przepięknie łączy w sobie „być i mieć”, niczego nie wykluczając.
W jaki sposób przejawia się nasz „dobry byt”? Czy biorąc pod uwagę różne aspekty życia mamy poczucie dostatku, obfitości? Spójrz proszę na różne obszary Twojego życia, przyjrzyj się temu, na ile panuje w nich zasobność.
| czas | Czy działasz w pośpiechu, zabieganiu, pod presją czasu czy też pozwalasz sobie „płynąć” z czasem. Czy czas jest Twoim sprzymierzeńcem, czy masz go pod dostatkiem? Czy szanujesz swój czas, przeznaczając go na ważne aktywności, które dają poczucie satysfakcji i spełnienia? Czy szanujesz czas innych? |
| zasobność materialna | Czy czujesz, że masz dostatecznie dużo pieniędzy na wszystkie Twoje potrzeby i przyjemności? Czy potrafisz się cieszyć tym, co masz? Czy uważasz, że musisz ciężko pracować na utrzymanie, albo że dostatek materialny nie jest dla Ciebie? |
| komfort życia | Czy pozwalasz sobie na przyjemne życie, czy też odmawiasz sobie wygód? Czy czujesz się swobodnie, gdziekolwiek jesteśmy, czy też żyjesz pod dyktando restrykcji, norm i zasad? |
| zdrowie | Czy cieszysz się dobrym zdrowiem, dobrą kondycją? Czy dobrze jesz, czy dobrze i wystarczająco długo śpisz? Czy masz dużo energii, czy promieniujesz witalnością? |
| radość | Czy czerpiesz radość z życia? Czy odnajdujesz radość w kontaktach z innymi ludźmi, radość w pracy? Czy potrafisz cieszyć się chwilą? |
| szacunek | Czy obdarzasz siebie szacunkiem? Czy szanujesz własne potrzeby, uczucia, pragnienia niezależnie od tego, co mogą myśleć inni? Czy traktujesz siebie z godnością? I czy szanujesz innych ludzi, zwierzęta, rośliny, miejsca, w których przebywasz? |
| zaufanie | Czy ufasz sobie, swoim zdolnościom, własnemu osądowi rzeczy? Czy potrafisz zaufać innym ludziom? Czy ufasz życiu? A może nadmiernie kontrolujesz, planujesz, martwisz się o przyszłość? |
| miłość | Czy akceptujesz siebie? Czy troszczysz się o siebie? Czy czujesz, że inni obdarzają Cię miłością? Czy innych ludzi traktujesz z miłością? Jak dużo jest miłości w Twoim życiu? Czy potrafisz wybaczać sobie i innym? |
| szczęście | Czy jesteś szczęśliwa, szczęśliwy tak po prostu? Czy potrafisz wnieść poczucie szczęścia w codzienne życie? Czy to jak żyjesz, co i z kim robisz, rezultaty, jakie osiągamy daje Ci poczucie spełnienia? Jak często odczuwasz wdzięczność lub zachwyt? |
Nie pytam „być czy mieć”? To jedno proste pytanie zastępuję całym szeregiem innych, które definiują różne aspekty dobro-bytu. Od tego, jak go definiujemy zależy to, w jaki sposób ten dobrobyt kształtujemy. Czy żyjemy pod dyktando dychotomicznego wyboru, czy też sięgamy po pełnię tego, co życie ma nam do zaoferowania.
ewa-kujawa.pl
zdjęcie: Dimlight_Captures z pixabay
